เศรษฐกิจพอเพียง

2500 ได้มีการเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็วอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน แต่ยุทธศาสตร์ของแผนพัฒนาฯ ครั้งที่ 1 ถูกตั้งคำถามอย่างจริงจังตั้งแต่ปี พ.ศ. 2499 เป็นต้นไป การเติบโตในโครงการ FYP ครั้งที่ 1 ค่อนข้างไม่สมดุล โดยผลผลิตภาคอุตสาหกรรมเพิ่มขึ้นเร็วกว่าภาคเกษตรกรรมเกือบห้าเท่า ประสิทธิภาพที่ล้าหลังในภาคเกษตรกรรมทำให้การบริโภคธัญพืชอาหารโดยเฉลี่ยต่อหัวเพิ่มขึ้นน้อยกว่า 3 เปอร์เซ็นต์ในช่วงห้าปี ซึ่งเป็นแหล่งที่มาของปริมาณแคลอรี่ทั้งหมดประมาณ ninety เปอร์เซ็นต์ และได้จำกัดการเติบโตของสินค้าอุปโภคบริโภคที่ผลิตขึ้นอย่างมาก เนื่องจากมีปริมาณมาก ขึ้นอยู่กับการจัดหาวัตถุดิบจากภาคเกษตรกรรม “เมื่อพวกเขาเห็นว่าส่วนแบ่งในการลงทุนด้านบ้านลดลง พวกเขาใช้จ่ายน้อยลงในทุกสิ่ง เช่น การใช้จ่ายของผู้บริโภคลดลง ความต้องการลดลง ส่งผลให้การผลิตลดลง…